زمان تقریبی مطالعه: 23 دقیقه
 

پاداش مجاهدان (قرآن)





در آیات قرآن وعده بهترین پاداش‌ها به مجاهدان داده شده است.در این مقاله آیات مرتبط با پاداش مجاهدان معرفی می‌شوند.


۱ - بهترین پاداش به مجاهدان‌



جهاد و تحمّل سختيها و هزينه‌هاى آن، درپى‌دارنده بهترين پاداش براى مجاهدان:
«ما كانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَ مَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ لا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ لا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَ لا نَصَبٌ وَ لا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا يَطَؤُنَ مَوْطِئاً يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَ لا يَنالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ‌ وَ لا يُنْفِقُونَ نَفَقَةً ... إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ؛سزاوار نيست كه اهل مدينه و باديه نشيناني كه اطراف آنها هستند از رسول خدا تخلف جويند، و براي حفظ جان خويش از جان او چشم بپوشند، اين به خاطر آن است كه هيچ تشنگي به آنها نمي‌رسد، و نه خستگي، و نه گرسنگي در راه خدا، و هيچ گامي كه موجب خشم كافران شود برنمي‌دارند، و ضربهاي از دشمن نمي‌خورند، مگر اينكه به واسطه آن عمل صالحي براي آنها نوشته مي‌شود، زيرا خداوند پاداش نيكوكاران را ضايع نمي‌كند.و هيچ مال كوچك يا بزرگي را (در اين راه) انفاق نمي‌كنند و هيچ سرزميني را (به سوي ميدان جهاد و يا در بازگشت) نمي‌پيمايند، مگر اينكه براي آنها نوشته مي‌شود تا خداوند آن را به عنوان بهترين اعمالشان پاداش دهد.»
بر اين اساس كه «أحسن» مفعول دوم براى «ليجزيهم» باشد؛ يعنى خداوند نيكوترين پاداش عمل را به مجاهدان خواهد داد.

۲ - وعده پاداش به مجاهدان



وعده پاداش نيكو به مجاهدان، از ناحيه خداوند:
۱. «لا يَسْتَوِي الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدِينَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدِينَ دَرَجَةً وَ كُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنى‌ وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدِينَ عَلَى الْقاعِدِينَ أَجْراً عَظِيماً؛افراد با ايماني كه بدون بيماري و ناراحتي از جهاد باز نشستند يا مجاهداني كه در راه خدا با مال و جان خود جهاد كردند يكسان نيستند، خداوند مجاهداني را كه با مال و جان خود جهاد نمودند بر قاعدان برتري بخشيده و به هر يك از اين دو دسته (به نسبت اعمال نيكشان) خداوند وعده پاداش نيك داده و مجاهدان را بر قاعدان برتري و پاداش ‌ عظيمي بخشيده است.»
۲.«قُلْ لِلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرابِ سَتُدْعَوْنَ إِلى‌ قَوْمٍ أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ فَإِنْ تُطِيعُوا يُؤْتِكُمُ اللَّهُ أَجْراً حَسَناً وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا كَما تَوَلَّيْتُمْ مِنْ قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذاباً أَلِيماً؛به متخلفان از اعراب بگو: به زودي از شما دعوت مي‌شود كه به سوي قومي جنگجو برويد و با آنها پيكار كنيد تا اسلام بياورند، اگر اطاعت كنيد خداوند پاداش نيكي به شما مي‌دهد، و اگر سرپيچي نمائيد همانگونه كه قبلا نيز سرپيچي نموديد شما را عذاب دردناكي مي‌كند.»
۳. «... لا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ أُولئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا وَ كُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنى‌ ...؛چرا در راه خدا انفاق نكنيد در حالي كه ميراث آسمانها و زمين همه از آن خدا است (و كسي چيزي را با خود نمي‌برد) كساني كه قبل از پيروزي انفاق كردند و (سپس) پيكار نمودند (با كساني كه بعد از پيروزي انفاق كردند) يكسان نيستند آنها بلند مقامترند از كساني كه بعد از فتح انفاق نمودند و جهاد كردند، و خداوند به هر دو وعده نيك داده است....» «حُسنى‌» (مؤنّث «أحسن») به معناى نيكوتر است. گفتنى است كه «الحُسنى‌»، صفت براى موصوف محذوف است؛ يعنى «و كلًّا وعد اللّه المثوبة الحُسنى‌»

۳ - اعطای بى‌كم و كاست پاداش



اعطاى بى‌كم و كاست پاداش به مجاهدان، از سوى خداوند:
۱. «الَّذِينَ اسْتَجابُوا لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَ اتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ؛آنها كه دعوت خدا و پيامبر صلي اللّه عليه و آله را پس از آن همه جراحاتي كه به آنها رسيد، اجابت كردند (و هنوز زخمهاي ميدان احد التيام نيافته بود، به سوي ميدان «حمراء الاسد» حركت نمودند؛) براي كساني از آنها، كه نيكي كردند و تقوي پيش گرفتند، پاداش بزرگي است.»
۲.«... فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتالُ‌ ... وَ قالُوا رَبَّنا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتالَ‌ ... قُلْ‌ ... وَ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقى‌ وَ لا تُظْلَمُونَ فَتِيلًا؛... ولي هنگامي كه (در مدينه) فرمان جهاد به آنها داده شد ... گفتند پروردگارا چرا جهاد را بر ما مقرر داشتي ؟ ... و سراي آخرت براي كسي كه پرهيزكار باشد بهتر است و كوچكترين ستمي به شما نخواهد شد.»

۴ - عوامل ازدیاد پاداش مجاهدان



نیکوکاری و تقواپیشگی رزمندگان، موجب ازدياد پاداش آنان:
«الَّذِينَ‌ ... بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَ اتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ؛آنها كه دعوت خدا و پيامبر صلي اللّه عليه و آله را پس از آن همه جراحاتي كه به آنها رسيد، اجابت كردند (و هنوز زخمهاي ميدان احد التيام نيافته بود، به سوي ميدان «حمراء الاسد» حركت نمودند؛) براي كساني از آنها، كه نيكي كردند و تقوي پيش گرفتند، پاداش بزرگي است.»

۵ - پاداش مجاهدان جانباز



بهره‌مندى مجاهدان جانباز از نعمت و فضل الهى، پس از بازگشت از عرصه جهاد:
«الَّذِينَ اسْتَجابُوا لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ‌ ... فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ‌ ...؛آنها كه دعوت خدا و پيامبر صلي‌اللّه‌عليه‌وآله را پس از آن همه جراحاتي كه به آنها رسيد، اجابت كردند (و هنوز زخمهاي ميدان احد التيام نيافته بود، به سوي ميدان «حمراء الاسد» حركت نمودند؛) ... به همين جهت، آنها (از اين ميدان،) با نعمت و فضل پروردگار بازگشتند،....»

۶ - پاداش دنیایی و اخروی مجاهدان



برخوردارى مجاهدان از ثواب بزرگ و پاداش اخروى:
۱. «وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَكانُوا وَ اللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ‌ فَآتاهُمُ اللَّهُ ثَوابَ الدُّنْيا وَ حُسْنَ ثَوابِ الْآخِرَةِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ؛چه بسيار پيامبراني كه مردان الهي فراواني به همراه آنها جنگ كردند، آنها هيچگاه در برابر آنچه در راه خدا به آنها مي‌رسيد سست نشدند، و ناتوان نگرديدند و تن به تسليم ندادند و خداوند استقامت كنندگان را دوست دارد.از اين رو خداوند پاداش اين جهان و پاداش نيك آن جهان را به آنها داد، و خداوند نيكوكاران را دوست مي‌دارد.»
۲. «... وَ مَنْ يُقاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيُقْتَلْ أَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْراً عَظِيماً؛... و آن كس كه در راه خدا پيكار كند و كشته شود يا پيروز گردد پاداش ‌ بزرگي به او خواهيم داد.»
۳. «لا يَسْتَوِي الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدِينَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدِينَ دَرَجَةً وَ كُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنى‌ وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدِينَ عَلَى الْقاعِدِينَ أَجْراً عَظِيماً؛افراد با ايماني كه بدون بيماري و ناراحتي از جهاد باز نشستند يا مجاهداني كه در راه خدا با مال و جان خود جهاد كردند يكسان نيستند، خداوند مجاهداني را كه با مال و جان خود جهاد نمودند بر قاعدان برتري بخشيده و به هر يك از اين دو دسته (به نسبت اعمال نيكشان) خداوند وعده پاداش نيك داده و مجاهدان را بر قاعدان برتري و پاداش ‌ عظيمي بخشيده است.»
۴. «الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ‌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ‌ يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ‌ خالِدِينَ فِيها أَبَداً إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ؛آنها كه ايمان آوردند و هجرت كردند و با اموال و جانهايشان در راه خدا جهاد نمودند مقامشان نزد خدا برتر است و آنها به موهبت عظيم رسيده‌ اند.پروردگار، آنها را به رحمتي از ناحيه خويش و خشنودي و باغهاي بهشتي كه در آن نعمتهاي جاودانه دارند بشارت مي‌دهد.همواره و تا ابد در اين باغها (و در لابلاي اين نعمتها) خواهند بود زيرا نزد خداوند پاداش غظيم است.»
۵. «تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ يُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ؛به خدا و رسول او ايمان بياوريد، و در راه خداوند با اموال و جانهايتان جهاد كنيد، اين براي شما از هر چيز بهتر است بدانيد. اگر اين كار كنيد گناهانتان را مي‌بخشد و شما را در باغهائي از بهشت داخل مي‌كند كه نهرها از زير درختانش جاري است، و در مسكنهاي پاكيزه در بهشت جاويدان جاي مي‌دهد و اين پيروزي عظيمي است.»

۷ - شرط بهره‌مندی پاداش


شرط بهره‌مندی مجاهدان از پاداش‌های الهی عبارت است از:

۷.۱ - نهراسیدن از ملامت


نهراسيدن مجاهدان پايدار، از ملامت و ارعاب دشمنان:
۱.«الَّذِينَ اسْتَجابُوا لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَ اتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ‌ الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزادَهُمْ إِيماناً وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ؛آنها كه دعوت خدا و پيامبر صلي‌اللّه‌عليه‌وآله را پس از آن همه جراحاتي كه به آنها رسيد، اجابت كردند (و هنوز زخمهاي ميدان احد التيام نيافته بود، به سوي ميدان «حمراء الاسد» حركت نمودند؛) براي كساني از آنها، كه نيكي كردند و تقوي پيش گرفتند، پاداش بزرگي است.اينها كساني بودند كه (بعضي از) مردم، به آنها گفتند: مردم ( لشكر دشمن) براي (حمله به) شما اجتماع كرده‌ اند؛ از آنها بترسيد! اما اين سخن بر ايمانشان افزود؛ و گفتند: خدا ما را كافي است و بهترين حامي ما است.»
۲. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرِينَ يُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلِيمٌ؛اي كساني كه‌ ايمان آورده‌ ايد هر كس از شما از آئين خود باز گردد (به خدا زياني نمي‌رساند) خداوند در آينده جمعيتي را مي‌آورد، كه آنها را دوست دارد و آنها (نيز) او را دوست دارند، در برابر مؤ منان متواضع و در برابر كافران نيرومندند، آنها در راه خدا جهاد مي‌كنند و از سرزنش ‌ كنندگان هراسي ندارند. اين فضل خدا است كه بهر كس بخواهد (و شايسته ببيند) مي‌دهد و (فضل) خدا وسيع و خداوند داناست.»

۷.۲ - ترک انگيزه‌هاى مادّى


بهره‌مندى مجاهدان از غنایم و پاداشهاى فراوان و برتر الهى، در صورت ترك انگيزه‌هاى مادّى در جهاد:
«... إِذا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ ... وَ لا تَقُولُوا ... تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغانِمُ كَثِيرَةٌ ...؛... هنگامي كه در راه خدا گام بر مي‌داريد (و به سفري براي جهاد مي‌رويد)... نگوئيد مسلمان نيستي بخاطر اينكه سرمايه ناپايدار دنيا (و غنائمي) بدست آوريد، زيرا غنيمتهاي بزرگي در نزد خدا (براي شما) است....»

۸ - انواع پادا‌ش‌های مجاهدان


انواع پادا‌ش‌های مجاهدان عبارتند از:

۸.۱ - بهشت‌


بهشت، بهاى شايسته براى مجاهدان:
۱. «فَاسْتَجابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لا أُضِيعُ عَمَلَ عامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‌ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ فَالَّذِينَ هاجَرُوا وَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ أُوذُوا فِي سَبِيلِي وَ قاتَلُوا وَ قُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ لَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ثَواباً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ؛خداوند درخواست آنها (صاحبان خرد كه درخواستهاي آنها در آيات سابق گذشت) را پذيرفت (و فرمود) من عمل هيچ عمل كننده‌ اي از شما را، خواه زن باشد يا مرد ضايع نخواهم كرد، شما همگي همنوعيد و از جنس يكديگر، آنها كه در راه خدا هجرت كردند، و از خانه‌ هاي خود بيرون رانده شدند، و در راه من آزار ديدند، و جنگ كردند و كشته شدند سوگند ياد مي‌كنم، كه گناهان آنها را مي‌بخشم، و آنها را در بهشتهائي كه از زير درختان آن نهرها جاري است، وارد مي‌كنم، اين پاداشي است از طرف خداوند، و بهترين پاداشها نزد پروردگار است.»
۲. «الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ‌ ... يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ؛آنها كه ايمان آوردند و هجرت كردند و با اموال و جانهايشان در راه خدا جهاد نمودند مقامشان نزد خدا برتر است و آنها به موهبت عظيم رسيده‌ اند.پروردگار، آنها را به رحمتي از ناحيه خويش و خشنودي و باغهاي بهشتي كه در آن نعمتهاي جاودانه دارند بشارت مي‌دهد.»
۳. «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى‌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ ...؛خداوند از مؤ منان جانها و اموالشان را خريداري مي‌كند كه (در برابرش) بهشت براي آنان باشد (به اين گونه كه) در راه خدا پيكار مي‌كنند....»
۴. «... هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلى‌ تِجارَةٍ تُنْجِيكُمْ‌ ... ... وَ تُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ‌ ... وَ يُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ...؛... آيا شما را به تجارتي كنم كه از عذاب از عذاب دردناك شما را رهائي مي‌بخشد؟! ... و در راه خداوند با اموال و جانهايتان جهاد كنيد... و شما را در باغهائي از بهشت داخل مي‌كند كه نهرها از زير درختانش جاري است....»

۸.۱.۱ - ثوابی از سوی خدا


بهره‌مندى مجاهدان از بهشت و نعمتهاى آن، ثوابى از سوى خداوند براى آنان:
۱. «... فَالَّذِينَ هاجَرُوا وَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ أُوذُوا فِي سَبِيلِي وَ قاتَلُوا وَ قُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ لَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ ثَواباً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ؛خداوند درخواست آنها (صاحبان خرد كه درخواستهاي آنها در آيات سابق گذشت) را پذيرفت (و فرمود) من عمل هيچ عمل كننده‌ اي از شما را، خواه زن باشد يا مرد ضايع نخواهم كرد، شما همگي همنوعيد و از جنس يكديگر، آنها كه در راه خدا هجرت كردند، و از خانه‌ هاي خود بيرون رانده شدند، و در راه من آزار ديدند، و جنگ كردند و كشته شدند سوگند ياد مي‌كنم، كه گناهان آنها را مي‌بخشم، و آنها را در بهشتهائي كه از زير درختان آن نهرها جاري است، وارد مي‌كنم، اين پاداشي است از طرف خداوند، و بهترين پاداشها نزد پروردگار است.»
۲. «تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ يُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَ مَساكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ؛به خدا و رسول او ايمان بياوريد، و در راه خداوند با اموال و جانهايتان جهاد كنيد، اين براي شما از هر چيز بهتر است بدانيد. اگر اين كار كنيد گناهانتان را مي‌بخشد و شما را در باغهائي از بهشت داخل مي‌كند كه نهرها از زير درختانش جاري است، و در مسكنهاي پاكيزه در بهشت جاويدان جاي مي‌دهد و اين پيروزي عظيمي است.»

۸.۱.۲ - وعده حتمی خداوند


پاداش بهشت براى مؤمنان مجاهد، وعده حتمى خداوند در تورات، انجیل و قرآن:
«إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى‌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ‌ ... وَعْداً عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الْقُرْآنِ‌ ...؛خداوند از مؤ منان جانها و اموالشان را خريداري مي‌كند كه (در برابرش) بهشت براي آنان باشد (به اين گونه كه) در راه خدا پيكار مي‌كنند... اين وعده حقي است بر او كه در تورات و انجيل و قرآن ذكر فرموده....»

۸.۱.۳ - شرط دستیابی به بهشت


دستيابى به بهشت، مشروط به جهاد و پایداری در عرصه كارزار با دشمن:
«أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ‌ الَّذِينَ جاهَدُوا مِنْكُمْ وَ يَعْلَمَ الصَّابِرِينَ؛آيا چنين پنداشتيد كه شما (تنها با ادعاي ايمان) وارد بهشت خواهيد شد در حالي كه هنوز خداوند مجاهدان از شما و صابران را مشخص نساخته است؟!»

۸.۱.۴ - زندگی جاودانه در بهشت


بهشت و زندگی جاودانه، پاداش مجاهدان با مال و جان:
۱. «الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ‌ ... يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ‌ ... وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ‌ خالِدِينَ فِيها أَبَداً ...؛آنها كه ايمان آوردند و هجرت كردند و با اموال و جانهايشان در راه خدا جهاد نمودند ... پروردگار، آنها را بشارت مي‌دهد ... همواره و تا ابد در اين باغها (و در لابلاي اين نعمتها) خواهند بود....»
۲. «... وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ‌ ... أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها ...؛... و آنها كه با او ايمان آوردند با اموال و جانهايشان به جهاد پرداختند ... خداوند براي آنها باغهائي از بهشت فراهم ساخته كه نهرها از زير درختانش جاري است، جاودانه در آن خواهند بود....»

۸.۱.۵ - نعمت‌های بهشت


نعمتهاى پايدار بهشت، ره آورد جهاد در راه خدا و پيكار مجاهدان:
«الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ‌ ... يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ‌ ... وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ؛آنها كه ايمان آوردند و هجرت كردند و با اموال و جانهايشان در راه خدا جهاد نمودند...پروردگار، آنها را به ... و باغهاي بهشتي كه در آن نعمتهاي جاودانه دارند بشارت مي‌دهد.»
بدين دليل كه آيه شريفه درصدد بيان نتيجه و آثار ایمان، هجرت و جهاد است‌

۸.۲ - رضايت خدا


بهره‌مندى مؤمنان مجاهد در راه خدا، از خشنودی خداوند:
۱. «الَّذِينَ اسْتَجابُوا لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَ اتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ‌ فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَ اتَّبَعُوا رِضْوانَ اللَّهِ وَ اللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ؛آنها كه دعوت خدا و پيامبر صلي‌اللّه‌عليه‌وآله را پس از آن همه جراحاتي كه به آنها رسيد، اجابت كردند (و هنوز زخمهاي ميدان احد التيام نيافته بود، به سوي ميدان «حمراء الاسد» حركت نمودند؛) براي كساني از آنها، كه نيكي كردند و تقوي پيش گرفتند، پاداش بزرگي است.به همين جهت، آنها (از اين ميدان،) با نعمت و فضل پروردگار بازگشتند، در حالي كه هيچ ناراحتي به آنها نرسيد، و از رضاي خدا پيروي كردند، و خداوند داراي فضل و بخشش بزرگي است. »
۲. «الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ ... يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ‌ ...؛آنها كه ايمان آوردند و هجرت كردند و با اموال و جانهايشان در راه خدا جهاد نمودند...پروردگار، آنها را به رحمتي از ناحيه خويش و خشنودي بشارت مي‌دهد....»

۸.۳ - رحمت‌


جهاد در راه خدا، عامل جلب رحمت الهی:
۱. «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ‌ ...؛ کسانی که ایمان آورده و کسانی که هجرت کرده و در راه خدا جهاد نموده‌اند، آنها امید به رحمت پروردگار دارند....»
۲. «لا يَسْتَوِي الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدِينَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدِينَ دَرَجَةً وَ كُلًّا وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنى‌ وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدِينَ عَلَى الْقاعِدِينَ أَجْراً عَظِيماً دَرَجاتٍ مِنْهُ وَ مَغْفِرَةً وَ رَحْمَةً وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً؛ (هرگز) افراد باایمانی که بدون بیماری و ناراحتی، از جهاد بازنشستند، با مجاهدانی که در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، یکسان نیستند! خداوند، مجاهدانی را که با مال و جان خود جهاد نمودند، بر قاعدان(ترک کنندگان جهاد) برتری مهمی بخشیده و به هر یک از این دو گروه (به نسبت اعمال نیکشان،) خداوند وعده پاداش نیک داده، و مجاهدان را بر قاعدان، با پاداش عظیمی برتری بخشیده است. درجات (مهمی) از ناحیه خداوند، و آمرزش و رحمت (نصیب آنان می‌گردد) و (اگر لغزشهایی داشته‌اند،) خداوند آمرزنده و مهربان است.»
۳. «الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ‌ يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَ رِضْوانٍ وَ جَنَّاتٍ لَهُمْ فِيها نَعِيمٌ مُقِيمٌ؛ آنها که ایمان آوردند، و هجرت کردند، و با اموال و جانهایشان در راه خدا جهاد نمودند، مقامشان نزد خدا برتر است و آنها پیروز و رستگارند! پروردگارشان آنها را به رحمتی از ناحیه خود، و رضایت (خویش)، و باغهایی از بهشت بشارت می‌دهد که در آن، نعمتهای جاودانه دارند.»
۴. «لَقَدْ تابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَ الْمُهاجِرِينَ وَ الْأَنْصارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي ساعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ ما كادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُفٌ رَحِيمٌ؛ مسلما خداوند رحمت خود را شامل حال پیامبر و مهاجران و انصار، که در زمان عسرت و شدت (در جنگ تبوک ) از او پیروی کردند، نمود بعد از آنکه نزدیک بود دلهای گروهی از آنها، از حق منحرف شود (و از میدان جنگ بازگردند) سپس خدا توبه آنها را پذیرفت، که او نسبت به آنان مهربان و رحیم است!»
۵. «ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هاجَرُوا مِنْ بَعْدِ ما فُتِنُوا ثُمَّ جاهَدُوا وَ صَبَرُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحِيمٌ؛ اما پروردگار تو نسبت به کسانی که بعد از فریب خوردن، (به ایمان بازگشتند و) هجرت کردند سپس جهاد کردند و در راه خدا استقامت نمودند پروردگارت، بعد از انجام این کارها، بخشنده و مهربان است (و آنها را مشمول رحمت خود می‌سازد).»
۶. «تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌ وَ أُخْرى‌ تُحِبُّونَها نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَ فَتْحٌ قَرِيبٌ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ؛ به خدا و رسولش ایمان بیاورید و با اموال و جانهایتان در راه خدا جهاد کنید این برای شما (از هر چیز) بهتر است اگر بدانید! و (نعمت) دیگری که آن را دوست دارید به شما می‌بخشد، و آن یاری خداوند و پیروزی نزدیک است و مؤمنان را بشارت ده (به این پیروزی بزرگ)!»

۸.۴ - مغفرت‌


جهاد در راه خدا، سبب بهره‌مندى از مغفرت و پاداش الهى:
۱. «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ الَّذِينَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ کسانی که ایمان آورده و کسانی که هجرت کرده و در راه خدا جهاد نموده‌اند، آنها امید به رحمت پروردگار دارند و خداوند آمرزنده و مهربان است.»
۲. «وَ لَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُمْ بِإِذْنِهِ حَتَّى إِذا فَشِلْتُمْ وَ تَنازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَ عَصَيْتُمْ مِنْ بَعْدِ ما أَراكُمْ ما تُحِبُّونَ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الدُّنْيا وَ مِنْكُمْ مَنْ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَ لَقَدْ عَفا عَنْكُمْ‌ ...؛ خداوند، وعده خود را به شما، (در باره پیروزی بر دشمن در احد،) تحقق بخشید در آن هنگام (که در آغاز جنگ،) دشمنان را به فرمان او، به قتل می‌رساندید (و این پیروزی ادامه داشت) تا اینکه سست شدید و (بر سر رهاکردن سنگرها،) در کار خود به نزاع پرداختید و بعد از آن که آنچه را دوست می‌داشتید (از غلبه بر دشمن) به شما نشان داد، نافرمانی کردید. بعضی از شما، خواهان دنیا بودند و بعضی خواهان آخرت. سپس خداوند شما را از آنان منصرف ساخت (و پیروزی شما به شکست انجامید) تا شما را آزمایش کند. و او شما را بخشید....»
۳. «... فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدِينَ عَلَى الْقاعِدِينَ أَجْراً عَظِيماً دَرَجاتٍ مِنْهُ وَ مَغْفِرَةً وَ رَحْمَةً وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً؛ ... و مجاهدان را بر قاعدان، با پاداش عظیمی برتری بخشیده است. درجات (مهمی) از ناحیه خداوند، و آمرزش و رحمت (نصیب آنان می‌گردد) و (اگر لغزشهایی داشته‌اند،) خداوند آمرزنده و مهربان است.»
۴. «وَ الَّذِينَ آمَنُوا ... وَ جاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ ... لَهُمْ مَغْفِرَةٌ ...؛و آنها كه ايمان آوردند ... و در راه خدا جهاد كردند، ... براى آنها، آمرزش (و رحمت خدا) است ....»ظاهراً «مغفرت» در اين آيه، ويژه آخرت نيست، بلكه در همين دنيا هم خداوند آنان را مى‌آمرزد؛ ازاين‌رو از جمله آثار به شمار آمده است‌.
۵. «ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هاجَرُوا مِنْ بَعْدِ ما فُتِنُوا ثُمَّ جاهَدُوا وَ صَبَرُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحِيمٌ؛ اما پروردگار تو نسبت به کسانی که بعد از فریب خوردن، (به ایمان بازگشتند و) هجرت کردند سپس جهاد کردند و در راه خدا استقامت نمودند پروردگارت، بعد از انجام این کارها، بخشنده و مهربان است. (و آنها را مشمول رحمت خود می‌سازد)»
۶. «تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُجاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ‌ ... يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ‌ ...؛ به خدا و رسولش ایمان بیاورید و با اموال و جانهایتان در راه خدا جهاد کنید ... (اگر چنین کنید) گناهانتان را می‌بخشد....»

۸.۵ - مواهب آخرتى‌


جهاد در راه خدا، عامل بهره‌مندى مؤمنان مجاهد، از مواهب آخرت:
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ما لَكُمْ إِذا قِيلَ لَكُمُ انْفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَ رَضِيتُمْ بِالْحَياةِ الدُّنْيا مِنَ الْآخِرَةِ فَما مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ؛اي كساني كه ايمان آورده‌ ايد چرا هنگامي كه به شما گفته مي‌شود به سوي جهاد در راه خدا حركت كنيد سنگيني بر زمين مي‌كنيد (و سستي به خرج مي‌دهيد) آيا به زندگي دنيا به جاي آخرت راضي شده‌ ايد! با اينكه متاع زندگي دنيا در برابر آخرت چيز كمي بيش نيست!»

۹ - پانویس


 
۱. توبه/سوره۹، آیه۱۲۰.    
۲. توبه/سوره۹، آیه۱۲۱.    
۳. نساء/سوره۴، آیه۹۵.    
۴. فتح/سوره۴۸، آیه۱۶.    
۵. حدید/سوره۵۷، آیه۱۰.    
۶. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۷۲.    
۷. نساء/سوره۴، آیه۷۷.    
۸. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۷۲.    
۹. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۷۲.    
۱۰. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۷۴.    
۱۱. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۴۶.    
۱۲. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۴۸.    
۱۳. نساء/سوره۴، آیه۷۴.    
۱۴. نساء/سوره۴، آیه۹۵.    
۱۵. توبه/سوره۹، آیات۲۰-۲۲.    
۱۶. صف/سوره۶۱، آیه۱۱.    
۱۷. صف/سوره۶۱، آیه۱۲.    
۱۸. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۷۲.    
۱۹. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۷۳.    
۲۰. مائده/سوره۵، آیه۵۴.    
۲۱. نساء/سوره۴، آیه۹۴.    
۲۲. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۹۵.    
۲۳. توبه/سوره۹، آیه۲۰.    
۲۴. توبه/سوره۹، آیه۲۱.    
۲۵. توبه/سوره۹، آیه۱۱۱.    
۲۶. صف/سوره۶۱، آیات۱۰-۱۲.    
۲۷. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۹۵.    
۲۸. صف/سوره۶۱، آیه۱۱.    
۲۹. صف/سوره۶۱، آیه۱۲.    
۳۰. توبه/سوره۹، آیه۱۱۱.    
۳۱. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۴۲.    
۳۲. توبه/سوره۹، آیات۲۰-۲۲.    
۳۳. توبه/سوره۹، آیه۸۸.    
۳۴. توبه/سوره۹، آیه۸۹.    
۳۵. توبه/سوره۹، آیه۲۰.    
۳۶. توبه/سوره۹، آیه۲۱.    
۳۷. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۷۲.    
۳۸. آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۷۴.    
۳۹. توبه/سوره۹، آیه۲۰.    
۴۰. توبه/سوره۹، آیه۲۱.    
۴۱. بقره/سوره۲، آیه۲۱۸.    
۴۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۱۱۰.    
۴۳. نساء/سوره۴، آیه۹۵.    
۴۴. نساء/سوره۴، آیه۹۶.    
۴۵. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۵، ص۷۵.    
۴۶. توبه/سوره۹، آیه۲۰.    
۴۷. توبه/سوره۹، آیه۲۱.    
۴۸. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۹، ص۲۷۴.    
۴۹. توبه/سوره۹، آیه۱۱۷.    
۵۰. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۱۳۸.    
۵۱. نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۰.    
۵۲. صف/سوره۶۱، آیه۱۱.    
۵۳. صف/سوره۶۱، آیه۱۳.    
۵۴. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۹، ص۴۳۸.    
۵۵. بقره/سوره۲، آیه۲۱۸.    
۵۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۱۱۰.    
۵۷. آل عمران/سوره۳، آیه۱۵۲.    
۵۸. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۳، ص۱۵۲.    
۵۹. نساء/سوره۴، آیه۹۵.    
۶۰. نساء/سوره۴، آیه۹۶.    
۶۱. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۵، ص۷۵.    
۶۲. انفال/سوره۸، آیه۷۴.    
۶۳. نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۰.    
۶۴. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۲، ص۵۱۲.    
۶۵. صف/سوره۶۱، آیه۱۱.    
۶۶. صف/سوره۶۱، آیه۱۲.    
۶۷. توبه/سوره۹، آیه۳۸.    


۱۰ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۰، ص۱۳۷، برگرفته از مقاله «پاداش مجاهدان».    


رده‌های این صفحه : ثواب | جهاد | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.